59.

Hej. Sobota wieczór to idealny moment na dodanie czegoś na bloga. 

Jedzenie i ja mamy się średnio - jeden krok w przód, trzy kroki w tył i replay. 

Trenerka na jazdach powiedziała mi, że jem za mało i nie mam siły. Mówiła też coś o tym, że powinnam udać się do dietetyka, żeby mi powiedział co mam jeść. Tralala.

W zeszły wtorek byłam u gastrologa - taka coroczna wizyta, która trwa nie więcej niż 5 minut. Lekarz mnie ważył - 53,5. Powiedział, że jestem szczupła, ale bmi ok jak dla osoby w moim wieku, więc nie będzie się czepiał. Zaraz po powrocie weszłam na wagę w domu i tam pokazywało te cholerne 54,8, które mnie nawiedza cały czas. Nie wiem czy to moja waga się popsuła, czy ta u lekarza.

Szkoła już mnie wykańcza. Obiecałam sobie, że nie będę się przemęczać - nie udało się, czuję się jak chodzący trup. Nawet w weekend ciężko o chwilę dla siebie. Irytuje mnie to, że poświęcam naprawdę dużo czasu na naukę, a i tak nie osiągam takich wyników jakie bym chciała. Czuję się jak kretynka. 

Jedna dziewczyna z mojej klasy chciała, żebym jej podawała lekcje jak była chora. Nie rozmawiałam z nią ani razu od rozpoczęcia nauki w liceum. Jak wróciła do szkoły to udawała, że mnie nie zna. 

Nie mam do kogo gęby otworzyć. Mam w szkole jedną "bliższą" koleżankę, chociaż szczerze to nazwałabym to tylko znajomością. Jak coś złego się u mnie dzieje, to nawet nie mam z kim o tym porozmawiać - zostaje mi zeszyt. Na przerwach w szkole czytam książki, żeby nie musieć nic gadać. Wolę nic nie mówić niż zrobić z siebie idiotkę, a zapewniam was, że w tym jestem naprawdę dobra.

Dużo przyglądam się ludziom w szkole. Bardzo mało dziewczyn ma przerwę między udami. Zszokowało mnie to. Zastanawiam się jak się z tym czują. Pewnie normalnie i tylko ja codziennie w lustrze sprawdzam, czy uda mi się nie stykają. Mam wrażenie, że jestem ogromna. 

Słowotok się włączył, a to znaczy, że czas pójść spać. Buziaki