140.

Czy przez długi weekend zrobiłam coś produktywnego? No nie bardzo. Czy jest mi z tym źle? Też nie bardzo :)

Dawno nie spędzałam tak luźno weekendu i to fajna odmiana. Jak już chyba wspominałam, nadchodzący tydzień jest całkiem spokojny, więc nie mam za dużo powodów do stresu. 

Wczoraj byłam z tatą w Action i jak zwykle musiałam się obkupić w dziwne self-care produkty. Dosłownie za każdym razem to robię. Kupiłam kilka maseczek do twarzy, jakiś dziwny roller pod oczy i  masażer? z różowego kwarcu (podobno).

Oczywiście aż tak bardzo leniwie nie spędziłam tego weekendu. W piątek odrabiałam wszystkie prace domowe, wczoraj robiłam maturę rozszerzoną z angielskiego (na dodatkowe zajęcia), a dzisiaj zacznę się powoli uczyć na sprawdzian z matematyki i robić prezentację na angielski. 

Swoją drogą cholernie stresuję się maturą. Piszę ją dopiero w przyszłym roku, ale sama myśl o tym, że będę ją pisać sprawia, że mam odruchy wymiotne. Nie wiem jak ja dam radę się do tego przygotować... Wiem, że zacznę powtórki już w wakacje, bo ja naprawdę potrzebuję dużo powtarzać, żeby coś mi się wryło w banię. Wciąż nie jestem pewna tego co chcę pisać na maturze. Wiem, że na 100% będę pisała rozszerzenie z angielskiego. Jeśli chodzi o biologię to mam mieszane uczucia, a chemia to już w ogóle wydaje mi się tragicznym pomysłem. Z drugiej strony mój rocznik nie ma jeszcze tego progu zdawalności na maturach rozszerzonych, więc mogłabym tą chemię nawet na 5% napisać i nic by się nie stało, ale sam fakt tak niskiego wyniku mnie zatrważa. Nie mam żadnego planu na studia, co jeszcze dokłada stresu. Mama mówi mi, żebym pomyślała o farmacji, ale tam ważna jest matura z chemii i nie wiem czy jest jakakolwiek szansa na to, że bym się na nią dostała. Rodzice chcą, żebym ja i mój brat byli w jednym mieście na studiach, bo chcą nam kupić mieszkanie. Nie wiem jak to będzie, bo brat chce iść do Gdańska i ja też, ale boję się, że się nigdzie nie dostanę. Brat pisze maturę w tym roku, więc w sumie jego wyniki z matury też mają wpływ na to gdzie ja skończę, bo on w końcu też może się nie dostać do Gdańska. Miałam się nie martwić przyszłością...